Bu haftasonu nişanlım ve ben Üsküdar'a gittik. Sebebi basit; eve en yakın, deniz havası alabileceğimiz, yürüyüş yapabileceğimiz en pratik yer. Hemen Marmaray, in trenden karşıya geç, oradayız.
Sahil boyunca ufaktan yürüyelim dedik. Kız kulesi tarafı tamam, orada sıkıntı yok. Zaten Üsküdar sahili denilen yer orası. Gerçi orada da çaycılar, çorbacılar, kafeler derken bir yere kadar gidebiliyorsunuz. Diğer taraftan Beylerbeyi, Kuzguncuk diye devam edebiliyorsunuz. İşte biz buraya doğru devam ettik. Sahil boyunca sıra sıra "mülk" özellikle dikkatimi çekti. Sahil boyunca herkesin evi var. Evler sahil dibinde, denize sıfır, kimisinin önünde teknesi var, kimisi hukuk bürosu yapmış vs.
İşte bizim yürüdüğümüz yönde yürüdüğünüzde, koskoca sahilden iki parça bir yer kaldığını gördük. Evlerden, evlerin demir parmaklıkları ve dikenli tellerinden, kale kapısı gibi kapılarından sahil görünmüyor. İnsanın denize bakmasına engel olan evler ve işte görüntüyü bozan da bu. Adam zamanında yapmış, yok parası şu kadar vs diye düşünmüyorum. Demek istediğim, koskoca Üsküdarda denizin görünmesine engel olmak.
Bütün evlerinin kameralarının önüne geçip el hareketi yaptık. Kimine orta parmak, kimine bağırarak küfür ettik belki biri bizi izliyordur ya da kamera kayıt yapıyordur diye. Bu kadar bencilce bir yaşam, insanların kendilerini düşündüğü bir dünyada adaleti nasıl sağlarsınız? Yemeğe ekmek bulamayan bir insanla, o evde oturan birini kıyaslayın bir bakalım...
Tabii orada yaşayan dünya iyisi biri olabilir. Çalışıp emeğiyle kazanmış olabilir buna bir lafım yok ama DENİZ DE SENİN DEĞİL YA LAN! demekten insan kendini alamıyor. Gezerken içim karardı maalesef. Ara ara bulduğumuz 5-10 metrekare sahilimsi alanlarda biraz oturduk. Başka da bir şey yapamadık ne yazık ki...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder